Historia Krakowa jest tak ciekawa, że każdy powinien ją poznać. Biorąc pod uwagę wykopaliska archeologiczne wzgórze wawelskie zamieszkiwane było już w epoce kamienia łupanego. Prawdopodobnie już w VII wieku powstały kopce Krakusa i Wandy, znanych i legendarnych władców osady. Natomiast pierwsza informacja o Krakowie pochodzi od kupca Ibrahima ibn Jakuba, a konkretnie z 965 roku. Wskazano wówczas na fakt, że jest to osada znajdująca się na skrzyżowaniu szlaków handlowych. W X wieku nastąpił przełom, ponieważ Kraków został włączony do państwa polskiego.
Kraków w okresie średniowiecza
Wczesne średniowiecze to okres, kiedy wszelkie elementy wyznaczające granice terytorialne były drewniane. Dopiero na przełomie X i XI wieku zaczęły pojawiać się murowane konstrukcje, budynki. Jako pierwsze zaczęto budować bazyliki, katedry, kościoły. Rok 1000 w Krakowie to czas utworzenia biskupstwa, natomiast od 1150 roku zaczęła funkcjonować szkoła katedralna. Przed powstaniem Uniwersytetu Jagiellońskiego była to najlepsza uczelnia na terenie Polski. Wszelkie insygnia władzy Bolesława Śmiałego były przechowywane w skarbcu katedralnym. Już w 1100 roku w tamtejszej bibliotece dostępnych było 28 tytułów literackich.
Rozbicie dzielnicowe i czasy Jagiellonów
Nawet w okresie burzliwego rozbicia dzielnicowego Kraków charakteryzowały ciągły rozwój i rozbudowa wszystkich najważniejszych obiektów. W 1138 roku Kraków stał się siedzibą senioratu i stolicą Polski. Kolejną ważną datą w historii miasta jest jego lokacja na prawie magdeburskim. To wtedy Kraków zyskał nowy układ urbanistyczny, czyli centralnie zlokalizowany rynek i regularną szachownicę. W 1386 roku rozpoczęły się rządy Jagiellonów, zapoczątkował je książę litewski Władysław Jagiełło – cała dynastia panowała aż ponad 200 lat. Życie kulturalne i artystyczne odgrywało ważną rolę, do kraju przybywali zdolni twórcy z Niemiec, Włoch i innych państw. Warto w tym miejscu przywołać Wita Stwosza, któremu zawdzięcza się wyjątkowy Ołtarz Mariacki – trudno oderwać od niego wzrok.
